Wat doet de kindercoach?

Afgelopen week stond er een  artikel van Adiona, de beroepsorganisatie,  in diverse regionale kranten over wat de kindercoach doet. Graag deel ik dit artikel met jullie.

Atelier Creatieve Expressie is aangesloten bij Adiona.

Harte- groet, Elly 💖

Tips voor rust en ruimte voor je kind

Voor mij zijn kinderen mooie mini-mensjes die ons zoveel te brengen hebben. Door open te staan, te luisteren en te kijken naar ze,  laten ze ons zien wie zij zijn en wat ze nodig hebben.

Vanuit mijn ervaring met hooggevoelige kinderen deel ik graag deze tips met jullie, maar eigenlijk geschikt voor alle kinderen.

Met de start van het nieuwe schooljaar, starten ook alle andere verplichtingen, zoals bso, clubjes en speelafspraakjes weer. Ieder kind gaat daar op zijn eigen manier mee om.

Kijk wat jouw kind hierin aan kan.
Op tijd zorgen voor rust en ruimte is hierin van essentieel belang voor hooggevoelige kinderen

·     Speelafspraakjes:

Een speelafspraakje is leuk, maar laat de duur van het afspraakje afhangen van wat je kind aan kan. Begin bv. met een uurtje bij jonge kinderen, zodat er thuis nog voldoende tijd over blijft om de dag af te bouwen. Misschien is één keer in de week afspreken wel genoeg voor jouw kind.

·          Overprikkelt, boos en nu?

Herken je die  momenten dat je je kind op haalt van school en het zich afreageert op jou en er geen land mee te bezeilen is? Geschrokken vraag je je af of  het zo al de hele dag is of dat er iets gebeurd is?

Gedurende de dag komen er veel indrukken en prikkels binnen. Hooggevoelige kinderen missen een filter, waardoor alle prikkels tegelijk binnenkomen en diep worden verwerkt.  Wanneer er te weinig rustmomenten zijn om deze indrukken te verwerken, kan een kind overprikkelt raken.  Aan het einde van de dag is het kind moe. Hij heeft zo zijn best gedaan om mee te doen, en wanneer hij jou ziet, ‘ontploft’ hij. De gezellige middag samen zie je in rook opgaan.

Thuis, in zijn eigen vertrouwde, veilige omgeving waar hij zichzelf kan zijn, komt de ontlading. Hij gaat door het lint. Door het kind begripvol en liefdevol te benaderen, voelt het zich niet afgewezen maar juist gesteund. Blijf rustig, (en dat zal niet altijd eenvoudig zijn weet ik uit ervaring), geef wanneer het kind dat toelaat een knuffel. En laat het dan met rust. Geef het de tijd om bij te komen of gewoon om even boos te zijn.

·          Geef je kind de tijd en ruimte om na een (school)dag weer tot zichzelf te komen.

        Ik heb gemerkt dat kinderen het bij thuiskomst uit school erg prettig vinden om  eerst te ‘landen’ in plaats van gelijk van alles te moeten.

        De één rent met de hond naar buiten en samen halen ze de meest grappige capriolen uit. Op de trampoline, met de bal, elkaar pakken en hebben dikke pret. Wanneer de energie wat gezakt is, zie je de rust in het mannetje terug komen en is er ruimte voor wat nieuws.

        De ander heeft al een heel creatief plan in zijn hoofd en gaat gelijk aan de slag met het creëren van een speelplek. Alles gebeurt in spelvorm.

        Heeft hij een intensieve dag achter de rug of is er overdag te weinig ruimte geweest voor zijn creatieve ideeën, dan zoekt hij op een gegeven moment  zelf zijn rust door naar zijn kamertje te gaan. Ineens hoor je hem  zingen of een hele show uitspelen. Al zingende en spelende komen de indrukken van de dag bij hem voorbij en kan hij ze loslaten.

           

·      Een eigen plekje:

Wanneer het even teveel wordt of het is te druk om je kind heen, is het fijn om een plekje te hebben waar het in alle rust helemaal alleen kan zijn. Zijn eigen plek waar het kan doen waar  het op dat moment behoefte aan heeft. De ruimte die het nodig heeft om te Zijn en tot rust te komen.

Dat kan een eigen kamer zijn, maar ook een vast plekje in de huiskamer waarvan iedereen weet dat dat zijn plekje is en het kind daar met rust laat.  Of laat het een hut of tent bouwen en zo zijn eigen plek creëren.  Zorg ervoor dat de ruimte voor het kind goed voelt. Door zijn knuffels, zijn favoriete muziekje, een fijne stoel of dat zachte kleedje waar het zo graag onderkruipt er in te leggen.

Het is heel normaal  dat een kind hier behoefte aan heeft.

Spreek uit dat het prima is dat het kind daar wil zijn en dat het bij het  kind ligt wanneer hij er klaar voor is om er weer bij te zijn.

En eerlijk gezegd heb ik daar zelfs als volwassene nog geregeld behoefte aan, wanneer ik merk dat mijn hoofd zo vol zit en ik een enorme onrust in mijn lijf ervaar.

De tips zijn gebaseerd op mijn eigen ervaringen en deel ik graag om te inspireren en je uit te nodigen anders te kijken naar een situatie. Blijf altijd dicht bij jezelf en volg je gevoel of het bij je past.

Leestip: De gids voor hooggevoelige kids. 80 praktische opvoedtips (Josina Intrabartolo & Leonie Le Doux) uitgeverij Scrivo Media

Wanneer je behoefte hebt om van gedachten te wisselen of je hebt een andere vraag, neem gerust contact op via creatieve-expressie@live.nl

Op maandagochtend tussen 9.00 – 12.30 uur ben ik te vinden aan  Zuideinde 18a in Meppel (Relaxed Opvoeden) en  op dinsdag en vrijdag  in mijn eigen atelier in Dwingeloo.

Harte-groet, Elly

Tijd voor mezelf en ontladen.........

De afgelopen nachten werd ik rond een uur of 5/6 wakker en voelde ik me zenuwachtig en druk in mijn hoofd met van alles waar ik mee bezig was of mee bezig ‘moest’. Om uiteindelijk toch nog een paar uurtjes in slaap te vallen en een stuk rustiger wakker te worden.

Gisteren bleef dit zenuwachtige gevoel op mijn borst (zonnevlecht chakra) maar hangen en kreeg ik niet helder waar het toch vandaan kwam. Vanmorgen werd ik opnieuw met dit gevoel wakker. Ik kon alleen maar aangeven dat ik me zo naar voelde en niet wist waar het vandaan kwam. 
Of wist ik het diep van binnen wel maar durfde of kon ik het niet uit  spreken?

Een interne worsteling met mezelf.

Ik voel ondertussen dat het benauwde gevoel toeneemt en letterlijk mijn keel dichtknijpt.

Ik voel dat ik moet uitspreken wat er in mijn diepste binnen speelt en me blijkbaar deze onrust brengt.

Maar wat vind ik dat moeilijk. Hoe worden mijn woorden begrepen door een ander? Hoe kan ik duidelijk maken wat er is wanneer ik iets zo diep van binnen voel en daar zelf de woorden niet aan kan geven?

Voorzichtig begin ik te praten en benoem wat losse dingen.

Ineens stromen de tranen over mijn gezicht.

Het heeft te maken met alle ballen die ik nu ophoud, maar eigenlijk zijn het de ballen die ik verwacht na de vakantie opnieuw omhoog te ‘moeten’ houden, aangevuld met nieuwe ballen.

Alles wat ik doe, doe ik met enorm veel Liefde, Passie en Toewijding.

Hoe kan ik toch keuzes maken in de dingen die ik doe en waarvan ik voel dat ik deze mag/moet doen?

Hoeveel kan ik aan of behappen zonder mezelf voorbij te lopen. Niet te luisteren naar wat ik nodig heb? Ik vind het zo lastig om nee te zeggen of mijn eigen ruimte hierin in te nemen.

Hoe weet ik wat ik los mag laten?

Ongemerkt neem ik zoveel energie mee van de mensen om mij heen, zowel positief als negatief. Ik zie en neem tot in de kleinste detail dingen waar en hou deze vast, waardoor mijn hoofd  voller en voller wordt. Indrukken en energie die ik mag loslaten en op de plek mag laten daar waar het zich heeft afgespeeld en bij de ander.

Om mijn hoofd leeg te krijgen, en terug bij mezelf te komen heb ik tijd nodig. Tijd  voor mezelf om te ontladen.

Ontladen kan ik in de natuur. Door te genieten van alle mooie dingen die de natuur ons te bieden heeft en laat zien. De  ree die voor onze bungalow voorbij loopt, 3 jonge eekhoorntjes die achter elkaar in de bomen aan het spelen zijn. De geur van de dennenbomen, de bloesem waar ik voorbij loop. Het raakt me en maakt me blij.

Ontladen kan ik ook, wanneer ik in mijn eigen ruimte, mijn atelier thuis kan aanrommelen en kan Zijn, zonder dat ik  iets hoef.
Projecten uitwerken, materialen uitproberen en zelf creatief aan de slag met een muziekje erbij.

Zo kom ik weer terug bij mezelf, weg uit mijn hoofd en terug in mijn gevoel en herpak ik de rust die ik eigenlijk van nature zo in mij heb.

De keuzes zijn nog niet gemaakt en ik weet dat er, wanneer ik er open voor sta en de mogelijkheden kan zien,  er een oplossing komt.

Ik weet dat ik niet de enige ben die hier af en toe mee worstelt.
Hoe zorg jij voor jezelf?

Wat doe jij wanneer je voelt dat je ‘vol’ bent?

Hoe kom je weer terug bij jezelf?

Creatief bezig zijn is voor mij een manier om weer bij mezelf te komen. Door met mijn handen aan de gang te gaan, merk ik dat ik stukje bij beetje uit mijn denken weg ga en voel ik de rust en ontspanning komen.

Gun jij jezelf ook zo’n moment? Een moment van ontspanning met een vleugje bewustwording. Een moment waarin je thuis de boel de boel mag laten en even niets moet. 

Ontspanning door samen creatief bezig te zijn, maakt het hoofd weer leeg.

Ik nodig je graag uit voor de workshop een Moment voor Jezelf.

Tijdens deze workshop gaan we aan de gang waarbij ontspanning, samen creatief bezig zijn & herkenning de sleutelwoorden zijn.

Hier vind je de data van een Moment voor Jezelf

Ik wens je veel genietmomentjes en momenten voor jezelf toe.

Harte-groet,

Elly

Een kaartje trekken....iets wat we met grote regelmaat doen bij Ibbo Meppel.
Aan het begin van de dag voor jezelf met een boodschap voor jou voor die dag.
Maar ook aan het einde van de dag een kaartje trekken en deze geven aan degene bij wie jij het kaartje die dag vindt passen!

Wanneer wij het een keer vergeten, vragen de kinderen er zelf om wanneer we het een paar dagen niet hebben gedaan.

Het bakje staat meestal gewoon op tafel waardoor ik ook regelmatig een volwassene die binnenloopt even een kaartje zie pakken.
Mooi om te zien hoe ieder op zich met de boodschap om gaat.

Wij gebruiken verschillende sets, waarvan 'Vandaag voor kinderen' van uitgeverij Koppenhol er één is. De teksten zijn kort en duidelijk en nodigen uit tot mooie gesprekken.

Mijn kaartje voor vandaag: 'Vandaag zie ik het goede in iedereen.'

Harte-groet, Elly

Je hebt altijd de keus om.......

Licht twijfelend, omdat 'het stemmetje' me vertelt dat het toch echt niet kan om alles wat ik MOET doen (van mezelf), te laten liggen.
Om vervolgens te gaan genieten van het zonnetje, de heerlijke omgeving en vooral de tijd om samen op pad te gaan. 

En toch gaan we op weg. 
We fietsen een prachtige route en ondertussen betrap ik mezelf erop dat ik hele gesprekken aan het voeren ben over dat wat ik toch maar allemaal moet.
Hoeveel ballen ik probeer in de lucht te houden en wanneer ik ergens ben, ik in mijn hoofd al aan het vooruit plannen ben voor de dagen erna.

Met iedere trap op de pedalen kom ik een stukje verder uit mijn hoofd en kan ik meer en meer  genieten van de rust en stilte van de natuur om ons heen.

En dan is daar ineens het inzicht dat IK  een KEUS heb.

Ik leg mijn lat erg hoog maar voor wie? De enige aan wie ik verantwoording hoef af te leggen is aan mezelf. De enige die de lat omlaag kan halen ben ikzelf. Waarom wil ik alle ballen hoog houden? Wat ligt daarachter verstopt en wat zie ik nog niet? Door mijn eigen lat hoog te leggen, leg ik hem ongemerkt ook hoog voor de mensen om mij heen. Ik verwacht dat zij meegaan in de dingen waarvan ik vind dat ze moeten gebeuren. Het liefst op een tijdstip dat binnen mijn planning past.

Dit alles gebeurt onbewust, maar ik merk aan de reactie/wrijving van de ander dat het niet goed voelt en pas dan word ik me bewust wat ik aan het doen ben.De eerste stap is gezet. De volgende stap mag zijn dat ik milder word naar mezelf. Genieten van de momenten die me gegeven worden. Ze kunnen zo voorbij zijn.
Ergens in de laatste weken ben ik dat laatste kwijtgeraakt en heb ik de ruimte gegeven aan mijn oude patronen die me zo 'hielpen' om grip te houden op alles. Die me daarbij in een harnas vast zetten. Blijkbaar had ik deze ervaring nodig om weer terug bij mezelf te komen.

Ineens merk ik dat ik me veel rustiger voel, zak vanuit mijn hoofd en geniet van de warme zonnestralen op mijn lijf. De lijstjes zijn er nog steeds. Ik ga zo kijken wat echt moet en wat ik voor nu mag laten.

Ik wens je een mooie liefdevolle dag.

Elly