Puzzelen is iets
wat ik heel graag doe en wat voor mij ontspannend werkt.
Maar
vooral zorgt het er voor dat de chaos aan gedachten, die in mijn hoofd
rondzwerven, letterlijk een plek krijgen wanneer er stukjes op zijn plaats
gelegd worden.
Dat
ieder een eigen manier van puzzelen heeft, werd ik me ineens van bewust toen ik
met mijn vriendin een puzzel-challenge deed. Dit had ik nog niet eerder zo
bewust ervaren.
Allebei
dol op de puzzels van Jan van Haasteren (1000 stukjes) gingen we de uitdaging
aan om samen op 1 dag een puzzel te maken.
Nadat
de puzzel was gekozen, gingen we van start en al snel werd duidelijk dat dat
voor ons allebei even puzzelen werd om onze eigen manieren in elkaar te laten passen. Start
ik altijd met het verzamelen van de kant stukjes en het leggen van de rand, zo
begint mijn vriendin met het sorteren op kleur van alle stukjes. Dienbladen
komen erbij waarop de betreffende stukjes geplaatst worden.
Bijzonder
om te ervaren wat dat los maakte in mij.
Tijdens de eerste challenge ging ik mee met het sorteren van de stukjes
maar merkte dat ik daar heel onrustig van werd.
Ik
zag geen resultaat. Het duurde me te lang voor ik daadwerkelijk aan het
puzzelen kon (mijn gevoel).
Het
was te chaotisch voor mij al die stukjes op dienbladen en ik had geen
overzicht. Iets wat ik juist enorm nodig heb.
Ik
had blijkbaar een kader nodig waarbinnen ik aan de gang mocht. Daarop ben ik
begonnen met de rand en dat bracht rust.
Tijdens
de tweede challenge kenden we elkaars werkwijze en gingen we beide op onze
eigen manier aan de slag wat uiteindelijk prima werkte.
Ook
bij kinderen zijn de verschillende manieren van aanpak terug te vinden. Laat
het maar eens los en kijk wat er gebeurt. De
één pakt de puzzel in zijn handen, draait deze in één keer om en pakt dan
willekeurig een stukje om te proberen waar dit past. Er
wordt niet naar vorm of afbeelding gekeken maar puur handelend gewerkt. Een
ander haalt systematisch de stukjes uit de puzzel en plaatst deze op precies
dezelfde wijze naast de grondplaat weer tot puzzel.
Weer
een ander pakt bewust de kantstukjes en bouwt eerst de rand op.
En
zo zijn er nog veel meer manieren te ontdekken wanneer we kijken hoe iemand
puzzelt. Jong of oud ieder heeft zo zijn voorkeur en zijn eigen manier van
puzzelen. En elke manier is goed en past bij die persoon.
Puzzelen
staat voor mij symbool hoe wij als mens al puzzelend door het leven gaan met de
stukjes die wij tegen komen.
Ieder
heeft zijn eigen puzzel en legt geregeld een stukje op zijn plaats waardoor
andere stukken ook ineens op zijn plaats kunnen vallen. Daarnaast zijn er ook
geregeld stukken die je niet kunt plaatsen en blijf je maar zoeken en zie je
niet waar het hoort of past. Door
het stukje even aan de kant te leggen en op een later moment opnieuw te pakken
of door er net even anders naar te kijken kun je ineens zien waar het hoort
(Inzicht).
Puzzelen is voor mij meer dan ontspanning. Het werkt mediterend en mindful. Ik kom er van tot rust en al puzzelend wordt het stiller en stiller in mij en kan in naar binnen. Naar binnen in mezelf , naar mijn hart waar de oplossing van mijn puzzel ligt.
Harte-groet, Elly 💕
