maandag 23 april 2018

Een nieuw hoofdstuk.............

En dan is het ineens zover.
Ik kijk er al weken naar uit maar vandaag ga ik echt beginnen.

Mijn koffer staat gepakt en op tijd vertrek ik naar Meppel voor mijn eerste dag als kindercoach bij Relaxed Opvoeden.

Eigenlijk voel ik me best relaxed vandaag, maar wanneer ik Meppel binnen rijd beginnen de kriebels toch wel te komen.
Hoe zou het zijn?
Wat verwacht men van me?
En wat mag ik zelf verwachten?

Gezonde vragen die bij zo'n mooie nieuwe start er zeker mogen zijn.

Lopende vanaf de auto naar het pand, lukt het me niet om te doen wat ik eigenlijk altijd doe.
In stilte ergens naar toe gaan en op mijn eigen manier in alle rust mijn plekje zoeken.
Van binnen moet ik er ineens hard om lachen. Terwijl ik door de straten van Meppel loop, ben ik me  erg bewust van het geluid van mijn koffer en het bekijks wat ik daarmee trek.
Zou ik dit voorheen als naar ervaren hebben, nu kan ik er alleen maar om lachen.
Ik durf mezelf te laten zien en vooral te laten horen. Wow wat een mooie ervaring om te voelen!

De deur staat open en nog wat onwennig stap ik naar binnen. Ik word welkom geheten door een collega en loop nieuwsgierig door het gebouw. Al snel heb ik een plek gevonden dat me aanspreekt. In het zonnetje in de dagbestedingsruimte installeer ik mij en pak ik mijn koffer uit.

De vluchtelinge die al jaren in Nederland woont en een re-integratie traject volgt bij Samen Vooruit komt binnen. Ze heeft haar 3-jarig dochtertje mee. Een mooi en open meisje dat er met haar stralende lach en  gezellige gebabbel voor zorgt dat ik me al snel op mijn gemak voel.
Door haar kan ik de verbinding met mezelf weer maken en voel ik me rustig worden.

Kinderen, wat een mooie mensjes zijn het toch en wat kan ik veel van ze leren!
Wat word ik blij als ik bij ze ben, met ze in gesprek mag, en vooral wanneer ze met een open en nieuwsgierige blik nog vol verwondering de wereld in kijken en ik vanuit diezelfde verwondering mee mag en kan kijken.

Er ontstaat een mooi gesprek met een collega over wat ik doe en tijdens dat gesprek komt het ene inzicht na het andere binnen. En groeit de lijst met blogonderwerpen gestaag door.....

Het is bijna het einde van de eerste ochtend en ik verzamel langzamerhand mijn spullen om in mijn koffer te doen. Mijn koffer die voor mij niet alleen dient als transportmiddel voor het heen en weer brengen van mijn spullen maar symbolisch nog veel meer betekent.
Mijn koffer waarin ik al mijn eigen (levens)ervaringen op mijn reis mee neem. Mijn ervaringen die mij steeds dichter bij mezelf brengen.


Met liefdevolle groet, Elly